Bizim bölüm başkanımız da 35 yaşlarında bir bayandı. Her zaman çok etkileyici göründüğünü takdir etmeliyiz: kıyafetler, yüzükler, makyaj – her şey en üst seviyedeydi. Kocası bir tür yüksek rütbeli memur olduğu için bunu karşılayabilirdi. Ama ne kadar güzel olursa olsun herkese tepeden bakardı. Ve kelimenin tam anlamıyla işten hayatta kalmaya başladım. Ve ne kadar uğraşırsam uğraşayım yine de bana bir kez tuzak kurdu.

Beni bir şekilde değil, 33. madde uyarınca kovacaklardı. Ruh halinin ne olduğunu kendiniz anlıyorsunuz. Kalbim çok kırık bir halde muhasebecim Nadezhda’ya geldim ve her şeyi planladım. Bir süre bana baktı ve sonra şöyle dedi:

“Tamam, biliyorum, hala çeneni nasıl kapalı tutacağını bilmiyorsun. Bana söz ver, işyerinde kimsenin ne olacağını bilmeyeceğine ve sana kesinlikle yardım edeceğime söz ver.” .”

Açıkçası hemen kabul ettim. Ertesi gün akşam Nadezhda’ya gideceğim ve orada her şeyi tartışacağımız konusunda anlaştık. Çocuksuz, tamamen yalnız yaşıyordu, bu nedenle toplantılarda herhangi bir sorun yaşanmadı.

Onun yanına gittiğimde odaya giriyorum ve patronum Larisa Ivanovna’yı sandalyede görüyorum. Tamamen kıpkırmızı oturuyor, kolları ve bacakları hafifçe titriyor. Svetlana şöyle diyor:

“Nesin sen, ne kadar saçmasın, keyfilik yarattın ve bundan sıyrılacağını mı sanıyorsun?”

Sessiz, geveleyerek cevap verdi:

“İzmir escort bayan Nadezhda, lütfen onun önünde olma, her şeyi düzelteceğim.”

Ve yerde kurbağaya benziyor. Ama Nadezhda’yı tanımayı bıraktım, o gerçek bir demir kadındı ve sesi metalik bir hal aldı. Larisa ona ne kadar yalvarırsa yalvarsın, onu sandalyeden aşağı kaymaya ve koridordan dişlerine dört ayak üzerinde deri bir kemer getirmeye zorladı. En şaşırtıcı şey Larisa’nın yıkılması ve tamamen Nadezhda’ya teslim olmasıdır. Daha sonra Nadya patronumu aşağılayıcı bir pozisyonda durmaya zorladı, eteğini yukarı kaldırdı, külotunu aşağı çekti ve ona bir kız öğrenci gibi şaplak attı. Sonra Larisa’ya köpek stili durmasını emretti, böylece onu kıçından becerebildim. Heyecandan ve şoktan hareket edemedim.

“Peki neden bir aptal gibi oturup seninle oynamalarına katlanıyorsun?” – Nadya sordu.

“Hayır” diyorum.

“Peki, erkek ol, harekete geçelim.”

Daha sonra Nadezhda’dan aralarında böyle bir ilişkinin çok uzun zaman önce geliştiğini ve Larisa için bunun bir uyuşturucu gibi olduğunu, onun sürekli yaşamının bir parçası olduğunu öğrendim.

Sonra üçümüz bir süre çıktık. Nadezhda ve ben net emirler verdik ve Larka da bize itaat etti. Zaten bu hem bir oyundu, hem de oyun değildi. Ama duyumlar gerçekten keskindi, neredeyse deliliğe ulaştık. Doğru, hiçbir zaman sınırları aşmalarına izin vermediler. Uçurumun kenarında yürürken muhtemelen aynı şeyi yaşarsınız.